Odc. 2 cz. 2

Witam z powrotem :)
Mam nadzieję, że kiedyś zaczniecie komentować. A tym czasem łapcie nową część :))
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~

Bronek jechał na miejsce wypadku zastanawiając się, jak mogło się stać, że Marta była na miejscu kierowcy a Marka wcale w samochodzie nie było! Dojechał na miejsce. Na szczęście policja jeszcze była.

- Dobry wieczór- powiedział Bronek pokazując policjantowi legitymację- Jestem detektywem… To moi pracownicy mieli wypadek. To ich służbowy samochód…

- Jak to pracownicy?- zapytał zdziwiony- w samochodzie była tylko jedna osoba

- I jestem tu właśnie po to, żeby dowiedzieć się, co stało się z tą drugą osobą

- Pan żartuje- powiedział policjant

- Proszę pana! Nie przyjeżdżałbym tu o tej godzinie, żeby zobaczyć, co się stało z samochodem!- powiedział już zdenerwowany

- Niech pan wejdzie- powiedział podnosząc taśmę

Samochód w ogóle nie przypominał samochodu tylko kupę złomu! Tylko siedzenia z przodu wyglądały znośnie…

„Marek uderzył tyłem samochodu, żeby ich uratować”- pomyślał Bronek

Chodził wokół terenu wypadku i zobaczył nagle ślady innego samochodu i jakby ciągniętej po ziemi osoby.

„Czyli pewnie Marka porwali, a Martę, żeby nikt się nie spostrzegł przełożyli na fotel kierowcy… Sprytne”

- No Cześć Bronek- powiedział Bartek,  jego znajomy z policji i uścisnęli sobie dłonie- co ty tu robisz?

- No tak się składa, że to samochód Marka i Marty. Mieli wypadek- powiedział

- Ale przecież w samochodzie była tylko Marta! Co z Markiem?- spytał zdziwiony Bartek

- No i właśnie po to tu jestem… widzisz te ślady?- pokazał je koledze- Co o nich sądzisz?

- Wygląda, jakby kogoś ciągnęli po Ziemi, po czym wsadzili do samochodu- zamyślił się Bartek- Myślisz, że Marka porwali, a Martę przenieśli na stronę kierowcy?

- Tak mi się wydaje- powiedział Bronek- Cholera… Nie wiadomo, w jakim stanie po wypadku jest Marek… Trzeba go szybko znaleźć

Tymczasem Marek obudził się w jakiejś wielkiej hali. Wszystko go bolało. Najbardziej głowa. Czuł jak ze skroni spływa mu stróżka krwi. Siedział na ziemi z rękami związanymi z tyłu na jakimś palu. Usta miał zaklejone. Po chwili usłyszał, jak ktoś się zbliża…

- Ooo… Obudził się wreszcie nasz pan detektyw- powiedział jakiś mężczyzna podchodząc do Marka

Kucnął przy nim.  Brunet mu się przyglądał, ale nie mógł rozpoznać tej twarzy. Był pewien, że ten głos już kiedyś słyszał. W ich stronę szedł już drugi facet, którego też kojarzył.

- Zobaczmy, co masz do powiedzenia- powiedział odrywając mu taśmę

- Kim jesteś i czego ode mnie chcesz?- powiedział zmęczonym głosem

- Nie pamiętasz nas?- spytał drugi facet- może ci odświeżymy pamięć

Po czym uderzył Marka z całej siły w brzuch.

Pierwszy mężczyzna podszedł do niego i złapał na twarz tak, żeby ten patrzył mu w oczy.

- Dalej mnie nie pamiętasz?- spytał

Wtedy Marek przypomniał sobie,  skąd zna tego faceta

- O… Już sobie przypomniałeś?- zapytał wstając- to może i tak ci przypomnę… Pamiętasz… Jak pracowałeś jeszcze w policji? Kto był wtedy twoją partnerką?

Marek milczał… Pamiętał już wszystko…

- No kurwa odpowiadaj!- krzyknął znowu uderzając Marka w brzuch

- Iza…- odpowiedział po chwili

- Widzę, że to pamiętasz. I pamiętasz…. Jak powiedziała ci, że jej na Tobie zależy? … Że cię kocha… Co jej wtedy powiedziałeś!? …Że Ty nic do niej nie czujesz!! Przez Ciebie moja siostra się zabiła!

- To był wypadek- krzyknął Marek

- To nie był wypadek! To była tylko Twoja wina!- wrzasnął- Gdybyś zareagował ona by teraz żyła!

- TO BYŁ WYPADEK! NIC NIE MOGŁEM ZROBIĆ- krzyczał Marek

- TO NIE BYŁ WYPADEK- wrzasnął mężczyzna wymierzając Markowi kilka ciosów w brzuch i twarz

Brunet po urazach w wyniku wypadku i pobicia stracił przytomność…

Gdy Marek leżał nieprzytomny dzwonił do niego Bronek. Telefon usłyszał mężczyzna, który pobił Marka.

- Już się do naszego detektywa nie dodzwoni…- powiedział biorąc telefon do ręki i niszcząc go o Ziemię